Συνήθως αποτελούν την εύκολη λύση τη στιγμή που πεινάμε, καθώς είναι φθηνά, ιδιαίτερα εύγευστα και, παρά τις προειδοποιήσεις για την υγεία, παραμένουν ευρέως διαθέσιμα και έτοιμα προς κατανάλωση. Τα υπερ-επεξεργασμένα τρόφιμα συνδέονται με υψηλότερο κίνδυνο καρκίνου του στόματος, του λαιμού και του οισοφάγου, ενώ η παχυσαρκία μπορεί να μην είναι ο μόνος παράγοντας σύνδεσης των τροφίμων αυτών με τον καρκίνο, όπως διαπιστώνει διεθνής έρευνα, με επικεφαλής την Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου του Μπρίστολ και τον Διεθνή Οργανισμό Έρευνας για τον Καρκίνο (IARC). Η έρευνα δημοσιεύεται στο περιοδικό «European Journal of Nutrition».
Σε αυτή την κατηγορία τροφίμων περιλαμβάνονται, μεταξύ άλλων, τα μπισκότα, τα ντόνατς, τα έτοιμα γεύματα και τα πατατάκια. Η επικινδυνότητα των υπερ-επεξεργασμένων τροφίμων έγκειται στον πολύπλοκο τρόπο παρασκευής τους, αλλά και στα συστατικά τους, όπως η μαλτοδεξτρίνη, τα υδρογονωμένα έλαια και τα τροποποιημένα άμυλα, αλλά και τα πρόσθετα, όπως γαλακτωματοποιητές, αρωματικές ουσίες, χρωστικές και τεχνητές γλυκαντικές ουσίες. Ως αποτέλεσμα, συχνά αντικαθιστούν πιο θρεπτικά, μη επεξεργασμένα ή ελάχιστα επεξεργασμένα τρόφιμα σε ένα ισορροπημένο πλαίσιο διατροφής.
Αρκετές μελέτες έχουν εντοπίσει συσχέτιση μεταξύ της κατανάλωσης αυτών των τροφίμων και του καρκίνου. Καθώς πολλά από τα τρόφιμα αυτά έχουν ανθυγιεινό διατροφικό προφίλ, οι επιστήμονες στη συγκεκριμένη έρευνα προσπάθησαν να διαπιστώσουν αν η συσχέτιση μεταξύ της κατανάλωσης τους και των καρκίνων κεφαλής, λαιμού και οισοφάγου θα μπορούσε να εξηγηθεί από την αύξηση του σωματικού λίπους.
Δεν είναι μόνο η παχυσαρκία η αιτία
Στην έρευνα αναλύθηκαν δεδομένα διατροφής και τρόπου ζωής για 450.111 ενήλικες που παρακολουθήθηκαν για περίπου 14 χρόνια. Οι αναλύσεις κατέδειξαν ότι η κατανάλωση 10% περισσότερων υπερ-επεξεργασμένων τροφίμων συνδέεται με 23% υψηλότερο κίνδυνο καρκίνων κεφαλής και λαιμού και 24% υψηλότερο κίνδυνο αδενοκαρκινώματος του οισοφάγου. Ωστόσο, το αυξημένο σωματικό λίπος εξηγούσε μόνο ένα μικρό ποσοστό της στατιστικής συσχέτισης μεταξύ της κατανάλωσης των τροφίμων αυτών και του κινδύνου εμφάνισης των συγκεκριμένων καρκίνων.
Οι συγγραφείς επισημαίνουν ότι άλλοι μηχανισμοί θα μπορούσαν να εξηγήσουν τη συσχέτιση, όπως τα πρόσθετα, συμπεριλαμβανομένων των γαλακτωματοποιητών και των τεχνητών γλυκαντικών ουσιών, καθώς και οι μολυσματικές ουσίες από τη συσκευασία των τροφίμων και τη διαδικασία παρασκευής. Πάντως, τονίζουν ότι χρειάζεται περαιτέρω έρευνα για τον εντοπισμό των άλλων μηχανισμών που μπορεί να εξηγούν τις σχέσεις που παρατηρήθηκαν.
