Στον Έξω Γιαλό Φηρών, με θέα την Άνυδρο, ζει μια οικογένεια που αρνείται να εγκαταλείψει τη Σαντορίνη παρά την αδιάκοπη σεισμική δραστηριότητα. Η Σιδερούλα Αλεφραγκή, γέννημα-θρέμμα του νησιού, και ο Γιώργος Μαρκάκης, Κρητικός με μητέρα Σαντορινιά, μαζί με την 6χρονη κόρη τους, Αποστολία, παραμένουν στη γη τους, ζώντας καθημερινά μέσα στον τρόμο των δονήσεων.
Όμως, δεν είναι μόνοι. Συμβιώνουν με 55 γάτες, δύο σκυλιά, δύο παγόνια, δύο φασιανούς, άπειρες κότες, κατσίκες και πάπιες. Αυτά τα ζώα είναι η οικογένειά τους, και όταν τους ρωτούν γιατί δεν φεύγουν, η απάντησή τους είναι σαφής: «Να πάρουμε ένα αμάξι και να το γεμίσουμε με άχρηστα αντικείμενα; Προτιμώ να πάρω ένα φορτηγό και να το γεμίσω με τα ζώα μας, σαν μια κινητή Κιβωτό».
Ζώντας με σκοπιές και παραισθήσεις
Η συνάντησή μας έγινε στο σαλόνι του σπιτιού τους, εν μέσω έντονων σεισμικών δονήσεων. Η ψυχολογική τους αντοχή έχει φτάσει στα όριά της. «Ζούμε με σκοπιές τα βράδια, ένας ο ένας, ένας ο άλλος, σαν στρατιώτες» περιγράφει η Σιδερούλα. Κάθε δόνηση είναι ένας ακόμα λόγος ανησυχίας.
Η έλλειψη ύπνου έχει προκαλέσει ακόμα και παραισθήσεις. «Βλέπουμε όνειρα των δύο λεπτών, εκεί που μπερδεύεται η πραγματικότητα με το ψεύτικο. Βλέπουμε ότι τρέχουμε στο βουνό». Το σώμα τους είναι εξαντλημένο, το μυαλό τους καταβεβλημένο, αλλά το αίσθημα ευθύνης προς τα ζώα τους και την οικογενειακή τους γη, τους κρατά καθηλωμένους στη Σαντορίνη.
«Με το κράνος μπαίνουμε στην τουαλέτα»
Το άγχος έχει αλλάξει ακόμα και τις πιο βασικές συνήθειες της καθημερινότητάς τους. «Στο μπάνιο μπαίνουμε κάνοντας τον σταυρό μας, φοβόμαστε μήπως συμβεί κάτι». Οι συνεχείς δονήσεις δεν τους επιτρέπουν να νιώσουν ασφαλείς ούτε στις πιο απλές στιγμές τους. Η θέρμανση έχει κλείσει, γιατί φοβούνται πιθανή έκρηξη στον καυστήρα. Το φαγητό πλέον δεν κατεβαίνει -«έχουμε χάσει πέντε κιλά από το άγχος» λένε χαρακτηριστικά.
Αλλά η πιο σουρεαλιστική εικόνα είναι η στιγμή που πηγαίνουν στην τουαλέτα: «Με το κράνος μπαίνουμε στην τουαλέτα» λένε, περιγράφοντας τον φόβο μήπως ένας δυνατός σεισμός τούς βρει στο πιο απροστάτευτο σημείο. Τα προσωπικά τους αντικείμενα έχουν πλέον αλλάξει. Δεν είναι πια διακοσμητικά στοιχεία, αλλά εργαλεία επιβίωσης. Μπουκάλια νερού, τρόφιμα έκτακτης ανάγκης και τσάντες προετοιμασίας είναι πάντα έτοιμες για ένα πιθανό σενάριο εκκένωσης.
Κάνουν σκοπιές τα βράδια σαν στρατιώτες, φοράνε κράνος παντού – Η ζωή μιας οικογένειας στη Σαντορίνη των 8.900 σεισμών
Όμηροι των σεισμών και των ηφαιστείων
Πλέον, δεν μπορούν να κάνουν μακροπρόθεσμα σχέδια. «Συνειδητοποιήσαμε ότι είμαστε όμηροι των σεισμών και των ηφαιστείων», λένε. Ο πατέρας της Σιδερούλας τους πρότεινε να φύγουν, υποσχόμενος πως θα φροντίσει αυτός τα ζώα. Όμως, για εκείνους, αυτό ισοδυναμεί με προδοσία. «Πώς να φύγεις και να τους αφήσεις όλους πίσω; Με τι καρδιά να το κάνουμε; Πώς θα ζήσουμε μετά;»
Οι συνεχείς σεισμοί έχουν αλλάξει και τις σχέσεις τους με τους ανθρώπους γύρω τους. «Έχει γίνει ένα ξεσκαρτάρισμα στις ανθρώπινες σχέσεις» λένε. Όσοι άντεξαν να μείνουν στο νησί, έχουν έρθει πιο κοντά, ενώ άλλοι που δεν κατανοούν την απόφασή τους να παραμείνουν, τους κοιτάζουν με απορία.
Και έτσι, με σκοπιές τα βράδια, παραισθήσεις από την αϋπνία και φόβο σε κάθε δόνηση, η οικογένεια παραμένει στη Σαντορίνη, αποφασισμένη να μην εγκαταλείψει το σπίτι και τα ζώα της, ακόμα κι αν οι σεισμοί δεν σταματήσουν ποτέ.
Υπενθυμίζεται ότι πάνω από 8.900 σεισμοί σημειώθηκαν στη ζώνη Σαντορίνης-Αμοργού από τις 26 Ιανουαρίου μέχρι και τις 4 Φεβρουαρίου, όπως ανέφερε ανακοίνωση που εξέδωσε το Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών (ΕΚΠΑ). Στη σχετική έκθεση υπογραμμίζεται ότι τα στοιχεία των τελευταίων ημερών δείχνουν ότι, αν και συνεχίζει να εμφανίζεται μεγάλο πλήθος σεισμών με μέγεθος 4 Ρίχτερ, ο ρυθμός σεισμικότητας παρουσιάζει μια σχετική μείωση, ως προς τους σεισμούς που εντοπίζονται τόσο με συμβατικές μεθόδους όσο και με μεθόδους τεχνητής νοημοσύνης.
