Καταρρέει η δημόσια Παιδοψυχιατρική φροντίδα στην Κρήτη – Σοβαρά κενά στη μοναδική κλινική του ΠΑΓΝΗ

Σε οριακό σημείο βρίσκεται η ψυχική υγεία των παιδιών και εφήβων στην Κρήτη, καθώς το μοναδικό δημόσιο πλαίσιο παροχής φροντίδας για ανήλικους, η Παιδοψυχιατρική Κλινική του ΠΑΓΝΗ, λειτουργεί σε καθεστώς απόλυτης υποστελέχωσης. Παρά την ένταξη της ψυχικής υγείας στα θεμελιώδη κοινωνικά δικαιώματα, στην πράξη, η Κρήτη στερείται βασικών υπηρεσιών σε ένα κρίσιμο πεδίο.
Η αναμονή για ραντεβού με παιδοψυχίατρο στο δημόσιο σύστημα φτάνει τους 17 μήνες, τη στιγμή που η Περιφέρεια Κρήτης καταγράφει τα υψηλότερα ποσοστά απόπειρας αυτοκτονίας ανήλικων στην Ελλάδα. Τα επίσημα στοιχεία δείχνουν διπλασιασμό των νοσηλειών τα τελευταία χρόνια, ωστόσο οι υποδομές δεν έχουν ενισχυθεί αναλόγως.
Η κλινική, που καλύπτει ολόκληρη την Κρήτη και το νότιο Αιγαίο, λειτουργεί μόνο με έναν παιδοψυχίατρο, ο οποίος καλείται να καλύψει και τις εφημερίες, εν μέσω πιέσεων και ελλείψεων. Πολλές φορές, παιδιά νοσηλεύονται χωρίς την παρουσία ειδικευμένου γιατρού, με τη φροντίδα να ανατίθεται σε ειδικευόμενους – μια πρακτική παράτυπη, αντιεπιστημονική και επικίνδυνη, σύμφωνα με επιστημονικούς φορείς.
Σε μια από τις πλέον ανησυχητικές εξελίξεις, η 7η Υγειονομική Περιφέρεια Κρήτης ζήτησε με εντέλλεσθε να καλυφθούν εφημερίες από ψυχίατρο ενηλίκων, με το σωματείο εργαζομένων να αντιδρά έντονα, επισημαίνοντας ότι αυτό παραβιάζει τόσο την ιατρική δεοντολογία όσο και την ασφάλεια των ανήλικων ασθενών.
Η διοίκηση του ΠΑΓΝΗ και οι εποπτεύουσες αρχές (Υπουργείο Υγείας, ΔΥΠΕ) παρακολουθούν επί χρόνια αδρανείς, χωρίς να προχωρούν σε ουσιαστική ενίσχυση της κλινικής, παρά τις αλλεπάλληλες προειδοποιήσεις. Τα «μπαλώματα» που χρησιμοποιούνται – προσωρινές μετακινήσεις γιατρών, εφημερίες με ψυχολόγους ή γενικούς γιατρούς – δεν συνιστούν λύση, αλλά συγκαλύπτουν την πραγματική έκταση του προβλήματος.
Οι επαναλαμβανόμενες εκκλήσεις από το επιστημονικό προσωπικό, τον Ιατρικό Σύλλογο Ηρακλείου, την Ελληνική Ψυχιατρική Εταιρεία και τους εργαζόμενους του νοσοκομείου έχουν μείνει αναπάντητες. Παράλληλα, αυξάνεται η πίεση προς τους γιατρούς, ενώ ο κίνδυνος κατάρρευσης της κλινικής είναι πλέον ορατός.
Το ζήτημα της ψυχικής υγείας των παιδιών στην Κρήτη δεν μπορεί να παραμένει άλλο στο περιθώριο. Οι ευθύνες είναι βαρύτατες και απαιτούν άμεσες θεσμικές παρεμβάσεις.