Στην τιμή των 4,28 ευρώ ανά κιλό κατοχυρώθηκε σε πρόσφατη δημοπρασία του Αγροτικού Συνεταιρισμού Ζάκρου η πώληση 60 τόνων εξαιρετικού παρθένου ελαιολάδου ΠΟΠ Σητεία 0,3. Είχε ληφθεί απόφαση για την διεξαγωγή της, όπως ανέφερε ο Πρόεδρος του Αγροτικού Συνεταιρισμού κ. Κωνσταντίνος Κεκερίδης, που αφορούσε την πώληση ενός βυτίου (30 τόνων) κι εφ’ όσον η τιμή ήταν ικανοποιητική και υπήρχε σύμφωνη γνώμη του Δ.Σ. του Συνεταιρισμού και συναίνεση από την πλευρά του εμπόρου, θα ακολουθούσε και η πώληση δεύτερου βυτίου.
Πράγματι έτσι έγινε. Τη συγκεκριμένη χρονική περίοδο οι τιμές του προϊόντος κυμαίνονταν από 3,90 έως 4,05 ή 4,10. Στην δημοπρασία δόθηκαν δύο προσφορές, η χαμηλότερη στα 4,05 και η υψηλότερη στα 4,28 ευρώ.
«Η τιμή των 4,28 θεωρείται θετική, στη λογική ότι είναι αυξημένη σε σχέση με την ανώτερη που είχε δοθεί», ανέφερε ο κ. Κεκερίδης. Όπως ωστόσο πρόσθεσε, «το ζήτημα των τιμών του προϊόντος προβληματίζει εδώ κι αρκετούς μήνες σε πανελλαδικό επίπεδο αφού μετά τις υψηλές τιμές που προηγήθηκαν, από το ξεκίνημα της τελευταίας ελαιοκομικής σεζόν μέχρι και σήμερα έχει αλλάξει άρδην το σκηνικό. Μάλιστα τους τελευταίους μήνες υπήρξε μικρή κινητικότητα πράξεων με τις τιμές να βρίσκονται σε κατιούσα πορεία».
Μειωμένηπαραγωγή
Φθάσαμε στην περίοδο του καλοκαιριού, όπου ναι μεν υπάρχει μία σχετική κινητικότητα αγοραπωλησιών, όχι όμως με τις αναμενόμενες και επιθυμητές για τον αγροτικό κόσμο τιμές πώλησης του προϊόντος δεδομένου του υψηλού κόστους της ελαιοκαλλιέργειας (εφόδια, εργατικά χέρια κλπ.) και των επιπτώσεων, που επιφέρουν οι καιρικές συνθήκες στην ελαιοπαραγωγή λόγω της κλιματικής αλλαγής.
Χαρακτηριστική είναι η κατάσταση των τελευταίων τριών ετών σε ό,τι αφορά συνολικά την αισθητά μειωμένη παραγωγή. Στο πλαίσιο αυτό στην Ζάκρο που είναι μία ελαιοπαραγωγική περιοχή αρχικά υπήρξε καλή ανθοφορία με προβλέψεις για παραγωγή άνω των 1000 τόνων αλλά δυστυχώς για τρίτη χρονιά οι ελιές δεν έδεσαν.
Υπήρξε πρόβλημα στην καρπόδεση λόγω των καιρικών συνθηκών, κάτι που γίνεται για τρίτη χρονιά, όχι μόνο στην Ζάκρο, γενικά ανά την Ελλάδα. Αλλά και στην Ισπανία, παρά τις αρχικές αισιόδοξες προβλέψεις, η πραγματική εικόνα θα φανεί σε ένα με ενάμιση μήνα».
«Μεγάλο θέμα», επεσήμανε, «σχετικά με τις τιμές είναι και η εισαγωγή λαδιών εκτός Ε.Ε. όπως από Τυνησία, Μαρόκο, Τουρκία εκ των οποίων και επιβαρυμένα λάδια, που ωστόσο κρατάνε όλο αυτό το διάστημα τις τιμές χαμηλά. Είναι μείζον θέμα. Η Ε.Ε. δηλαδή αφήνει ανοικτές τις πόρτες της και δεν βοηθάει τις ευρωπαϊκές κατά κύριο λόγο ελαιοπαραγωγικές χώρες, όπως η Ελλάδα, η Ισπανία, η Ιταλία, η Πορτογαλία».
Στη Ζάκρο η ποσότητα ελαιολάδου που απομένει προς πώληση υπολογίζεται σε περίπου τρία βυτία (περίπου 90 τόνοι ), κάτι ωστόσο που θα καθοριστεί τελικά από την εξέλιξη της τυποποίησης. Για τις τιμές ακολούθως, εκτιμάται ότι θα είναι κατά μέσο όρο γύρω στα 4,5 ευρώ.
Η φετινή παραγωγή
Εν όψει της νέας σεζόν, όπως προαναφέρθηκε η παραγωγή δεν αναμένεται μεγάλη στην περιοχή της Ζάκρου. Εκτιμάται ότι θα είναι περίπου 500 τόνων, μεγαλύτερη σαφώς από την προηγούμενη σεζόν, όπου ήταν 250, μικρότερη ωστόσο από το μέσο όρο της παραγόμενης ποσότητας για την περιοχή.
«Δεν είναι καλή χρονιά από άποψη παραγωγής, αφού η Ζάκρος είχε παραγωγή γύρω στους 1200 τόνους (είχε φθάσει και 1500) με την μικρότερη ποσότητα να φθάνει στους 600 τόνους. Άρα ο μέσος όρος της Ζάκρου σύμφωνα με τα ελαιόδεντρα που έχει είναι γύρω στους 750 τόνους. Δυστυχώς η κλιματική αλλαγή έχει επηρεάσει πολύ την παραγωγή. Ξέρουμε ότι η ελιά είναι ένα δέντρο που χρειάζεται κρύο τον Χειμώνα (Ιανουάριο, Φεβρουάριο ) και βροχές για να μπορεί να αποδώσει ακολούθως. Όπως όλοι γνωρίζουμε, πέρυσι και πρόπερσι οι Γενάρηδες ήταν από τους πιο ζεστούς, χωρίς βροχές. Λίγες βροχές τον Φεβρουάριο από τις οποίες πήρε λίγη δύναμη το δέντρο. Άρα για τρίτη συνεχή χρονιά έχουμε αρνητικό πρόσημο σε ό,τι αφορά την παραγωγή. Αυτό είναι μέγιστο θέμα.
Η περιοχή της Ζάκρου -κι ευρύτερα- είναι ελαιοπαραγωγική, η ελιά αποτελεί μονοκαλλιέργεια. Το 80% των κατοίκων ζει από το λάδι κι ένα 20% από τον τουρισμό. Οι άνθρωποι επενδύουν στην ελαιοκαλλιέργεια και ζουν από αυτή. Κι όταν έχουν κατακόρυφη αύξηση τα έξοδα πως θα ανταπεξέλθει ο ελαιοπαραγωγός; Και πως θα συνεχίσει να επενδύει; Ο προβληματισμός είναι έντονος όχι μόνο στη Ζάκρο, αλλά γενικότερα. Και η τιμή του προϊόντος έχει καθοριστική σημασία. Η τιμή για να μπορεί να ανταπεξέλθει ο παραγωγός και να συνεχίσει να καλλιεργεί -όταν τα έξοδα υπολογίζονται στα 4,5 ευρώ – πρέπει να σταθεροποιηθεί στα 5 συν ευρώ».
Σε αντίθετη περίπτωση, δεν μπορεί να υπάρξει μέλλον και ήδη σε πολλές περιοχές καταγράφεται το φαινόμενο της εγκατάλειψης των ελαιόφυτων, όπως αναφέρθηκε.
Το μέλλον
«Ο Αγροτικός Συνεταιρισμός Ζάκρου», όπως τόνισε ο κ. Κεκερίδης, «μέσα σε αυτό το εξαιρετικά δύσκολο περιβάλλον για την ελαιοκαλλιέργεια εξακολουθεί να καταβάλει κάθε δυνατή προσπάθεια ενίσχυσης και στήριξης του προϊόντος και των παραγωγών, συνεχίζοντας να επενδύει σε νέες μονάδες και καινοτόμο εξοπλισμό μέσω προγραμμάτων, με στόχο πάντα την ποιότητα.
Ήταν και είναι κυρίαρχος στόχος, η ποιότητα του ελαιολάδου που παράγει η περιοχή μας. Βρισκόμαστε σε μία δύσκολη συγκυρία σε ό,τι αφορά την ελαιοκαλλιέργεια, ο προβληματισμός είναι έντονος για όλους, παραγωγούς και συνεταιρισμούς. Υπάρχουν σοβαρά προβλήματα και πρέπει να δοθούν διέξοδοι γιατί το μέλλον
anatolh.com
