«Η χειρότερη χρονιά της τελευταίας πενταετίας» για το ελαιόλαδο – Καμπανάκι από τους παραγωγούς
Μία από τις πιο δύσκολες χρονιές των τελευταίων δεκαετιών βιώνει ο ελληνικός ελαιοκομικός τομέας, καθώς οι παραγωγοί κάνουν λόγο για δραματική μείωση της παραγωγής και αυξημένες προκλήσεις σε κόστη και οργάνωση.
Η φετινή περίοδος, όπως εκτιμούν οι συνεταιρισμοί, αναδεικνύει με τον πιο έντονο τρόπο τα χρόνια προβλήματα του κλάδου, από τις καιρικές μεταβολές έως την έλλειψη εργατικών χεριών.
Ο Γιώργος Κόκκινος, πρόεδρος του Αγροτικού Συνεταιρισμού Ελαιοπαραγωγών «ΝΗΛΕΑΣ», χαρακτήρισε τη χρονιά «τη χειρότερη της τελευταίας πενταετίας», επισημαίνοντας ότι οι αποδόσεις είναι ιδιαίτερα χαμηλές, ενώ τα έξοδα παραγωγής έχουν εκτοξευθεί. «Μόνο το 2022 είχαμε μια πραγματικά καλή χρονιά. Φέτος η κατάσταση είναι απογοητευτική», δήλωσε, προειδοποιώντας ότι η Ελλάδα, που άλλοτε κατείχε την τρίτη θέση παγκοσμίως στην παραγωγή, «κινδυνεύει να περάσει στην κατηγορία των ουραγών».
Παρά τις δυσμενείς συνθήκες, η αγορά εμφανίζει μια σχετική σταθερότητα στις τιμές. Ο πρόεδρος της Εθνικής Διεπαγγελματικής Οργάνωσης Ελαιολάδου, Μανώλης Γιαννούλης, εκτιμά ότι η φετινή παραγωγή θα κινηθεί μεταξύ 200.000 και 250.000 τόνων. Οι τιμές για τον παραγωγό διαμορφώνονται γύρω στα 4–5 ευρώ το κιλό, ενώ στα ράφια των σούπερ μάρκετ η λιανική τιμή κυμαίνεται μεταξύ 7 και 8 ευρώ. Όπως τονίζει, η χρονιά αναμένεται «ήρεμη από πλευράς διακυμάνσεων», καθώς δεν παρατηρείται υπερπροσφορά σε διεθνές επίπεδο.
Η Κρήτη, που πέρυσι σημείωσε εξαιρετική σοδειά, αντιμετωπίζει φέτος σημαντική πτώση στην παραγωγή. Οι μειωμένες βροχοπτώσεις και οι ήπιοι χειμώνες ευνόησαν την εξάπλωση του δάκου και μυκητολογικών ασθενειών, περιορίζοντας τη δυναμική των ελαιοδέντρων. Παράλληλα, η Ισπανία, που καθορίζει σε μεγάλο βαθμό τις διεθνείς τιμές, πλήττεται από παρατεταμένη ξηρασία, στοιχείο που συγκρατεί τις τιμές σε υψηλά επίπεδα.
Οι ειδικοί αποδίδουν τα βασικά προβλήματα του κλάδου σε δύο παράγοντες: το υψηλό κόστος παραγωγής και τις επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής. «Η ελιά χρειάζεται κρύο και νερό για να αποδώσει. Όταν αυτά λείπουν, το αποτέλεσμα είναι προβληματικό», υπογράμμισε ο κ. Γιαννούλης, επισημαίνοντας ότι οι κλιματικές μεταβολές θέτουν υπό αμφισβήτηση τη σταθερότητα της ελληνικής παραγωγής τα επόμενα χρόνια.
Μέσα σε αυτή τη δύσκολη συγκυρία, οι εξαγωγές του τυποποιημένου ελληνικού ελαιολάδου αποτελούν σημείο αισιοδοξίας. Οι όγκοι έχουν σχεδόν διπλασιαστεί την τελευταία πενταετία, φτάνοντας περίπου τους 40.000 τόνους, γεγονός που αποδεικνύει ότι το ελληνικό ελαιόλαδο παραμένει διεθνώς αναγνωρίσιμο προϊόν, με σταθερά ανερχόμενη πορεία στις αγορές του εξωτερικού.
Η φετινή χρονιά, ωστόσο, υπενθυμίζει με σαφήνεια ότι η βιωσιμότητα του κλάδου εξαρτάται πλέον από συντονισμένες παρεμβάσεις, επενδύσεις σε τεχνολογία και καινοτομία, αλλά και στρατηγικό σχεδιασμό απέναντι στις κλιματικές προκλήσεις που διαμορφώνουν το νέο τοπίο της ελληνικής γεωργίας.
